Υπέπεσε στην αντίληψη μας ένα καταπληκτικό άρθρο για τα ατυχήματα στον Όλυμπο από το 7o γυμνάσιο Λάρισας, πολύ προσεγμένο και με σπάνιο φωτογραφικό υλικό. Τα παιδιά έχουν φτιάξει ένα μικρό site (τι μικρό..μπορείς να μάθεις τα πάντα!) αφιερωμένο στο βουνο των Θεών.. Πολύ καλή δουλειά από τα παιδιά που τους αξίζουν πολλά συγχαρητήρια!

Παραθέτουμε απόσπασμα του άρθρου:

“Βραχώδες ανάγλυφο, οξείες κορυφές, μεγάλης έκτασης κορυφογραμμές, ορθοπλαγιές και βαθιές χαράδρες. Δέος και μυστήριο σε ένα βουνό άρρηκτα συνδεδεμένο με την ελληνική μυθολογία, την αρχαία Ελλάδα αλλά και τη σύγχρονη. Χιλιάδες φθάνουν σε αυτό κάθε χρόνο για να γνωρίσουν τα μυστικά του, να περπατήσουν στις πλαγιές του και να εξερευνήσουν τις άγνωστες ομορφιές του. Κάθε χρόνο το επισκέπτονται κατά μέσον όρο 18.000 άτομα, εκ των οποίων περισσότεροι ξένοι- κυρίως Γερμανοί. Ωστόσο το βουνό κρύβει παγίδες και ετησίως σημειώνονται ένα με δύο θανατηφόρα δυστυχήματα. Όπως λένε ορειβάτες και συνοδοί βουνού, τραυματίζονται όσοι είναι απρόσεκτοι και κινούνται σαν τουρίστες σε παραλίες. Έχουμε δει γυναίκες να σκαρφαλώνουν με τακούνια και άλλοι να περπατάνε στα μονοπάτια με κοστούμια και σκαρπίνια.
Ως το πιο επικίνδυνο βουνό της Ελλάδας, με μεγάλο ποσοστό ατυχημάτων, θα μπορούσε να χαρακτηριστεί ο Όλυμπος, στα μονοπάτια του οποίου έχουν χάσει τη ζωή τους 53 άνθρωποι από το 1960 μέχρι σήμερα, όπως προκύπτει από στοιχεία της Ελληνικής Ομάδας Διάσωσης. Η μορφολογία του εδάφους, οι επικίνδυνες κλίσεις, οι χαμηλές θερμοκρασίες ακόμη και στην καρδιά του καλοκαιριού, αλλά και οι θυελλώδεις άνεμοι που μπορεί να αγγίξουν και τα 140 χιλιόμετρα την ώρα έχουν γίνει αιτία να σημειωθούν εκατοντάδες ατυχήματα, λιγότερο ή περισσότερο σοβαρά. Δε λείπουν όμως και τα “θαύματα”, όπως η διάσωση  ενός 87χρονου, ο οποίος αγνοούνταν  και τελικά εντοπίστηκε μετά από 56 ώρες περιπλάνησης σε δύσβατα σημεία στο βουνό των θεών.

Κάθε χρόνο σημειώνονται στο βουνό των θεών 7 με 8 ατυχήματα. Το έδαφος είναι πολύ απότομο. Σε κάποια σημεία έχει κλίση 45 μοιρών, με αποτέλεσμα να μην είναι δύσκολο κάποιος να γλιστρήσει και να τραυματιστεί ή σκαρφαλώνοντας να ρίξει πέτρες στα άτομα που ακολουθούν προκαλώντας σοβαρούς τραυματισμούς. Επίσης, είναι συχνό επισκέπτες να χάνουν τον προσανατολισμό τους κυρίως όταν έχει ομίχλη». Μάλιστα, τα πιο επικίνδυνα σημεία θεωρούνται οι περιοχές “Κακόσκαλα”, “Λούκι Μύτικα” και “Λούκι Στεφανιού” στην περιοχή του κεντρικού Ολύμπου. Παράλληλα φέτος το καλοκαίρι καταγράφηκαν και δύο θάνατοι από καρδιά, ωστόσο, όσον αφορά τα ατυχήματα, θα μπορούσε ίσως να χαρακτηριστεί μία από τις πιο ήσυχες περιόδους.

Η επικινδυνότητα
Ένας από τους μεγαλύτερους κινδύνους που έχουν να αντιμετωπίσουν οι ορειβάτες στον Όλυμπο είναι οι καιρικές συνθήκες, που πολλές φορές μπορεί να μεταβληθούν μέσα σε μικρά χρονικά διαστήματα. Είναι χαρακτηριστικό ότι στα μέσα Ιουνίου του 2001 αναφέρθηκε στον Όλυμπο θάνατος από υποθερμία, ενώ στις αρχές Ιουλίου του 1981 καταγράφηκε θερμοκρασία -4 βαθμών Κελσίου και τον Αύγουστο του 1992 -7 βαθμών Κελσίου. Το χειμώνα ο υδράργυρος πέφτει ακόμη και στους -20 βαθμούς Κελσίου, ωστόσο, όπως εξηγούν διασώστες, η θερμοκρασία αυτή γίνεται αντιληπτή από τον άνθρωπο ως ακόμη χαμηλότερη εξαιτίας των δυνατών ανέμων και της υγρασίας.
Από το 1932 μέχρι και πρόσφατα έχουν καταγραφεί συνολικά 259 περιστατικά διάσωσης στα ελληνικά βουνά, ωστόσο το συντριπτικό ποσοστό των ατυχημάτων έχει σημειωθεί στον Όλυμπο, σύμφωνα με τα στοιχεία που διατηρεί η Ελληνική Ομάδα Διάσωσης. Συγκεκριμένα, στο βουνό των θεών καταγράφηκε το 33,48% των συμβάντων διάσωσης, ενώ ακολουθούν τα Μετέωρα με ποσοστό 11,31%, η νότια Πίνδος με 5,88%, ενώ ιδιαίτερα χαμηλό ποσοστό, της τάξης του 3,17%, καταγράφεται στην Πάρνηθα και τη βόρεια Πίνδο. Όσον αφορά το είδος των ατυχημάτων, προκύπτει πως σε ποσοστό 56,4% οφείλονται σε πτώση, 9% σε εγκλωβισμό στα βράχια και 5% σε χιονοστιβάδες, ενώ οι αγνοούμενοι ανέρχονται σε 12,8%. Επίσης, ένα ποσοστό 3,29% των συμβάντων οφείλεται σε πτώση αεροσκαφών, ενώ ίδιο είναι και το ποσοστό των ατυχημάτων που οφείλονται σε κατολίσθηση. Ακόμη, από τα στοιχεία προκύπτει πως πιο επικίνδυνος μήνας χαρακτηρίζεται ο Αύγουστος, καθώς τότε καταγράφεται το 16,29% των περιστατικών και ακολουθούν ο Μάιος με 10,58%, ο Δεκέμβριος με 9,95% και ο Φεβρουάριος με 9,5%.

Ατυχήματα

Ο Όλυμπος έχει το θλιβερό προνόμιο να έχει γίνει το μέρος, όπου άφησαν την τελευταία τους πνοή αρκετοί ορειβάτες. Πιστεύουμε ότι πάντα πρέπει να θυμόμαστε ότι υπάρχουν όρια, που δεν πρέπει να ξεπερνιούνται και ότι βασικά πράγματα, όπως ο προγραμματισμός και η σωστή σύνθεση της ομάδας πρέπει να χαρακτηρίζουν όλες τις προσπάθειες και ιδίως στις χειμερινές αναβάσεις. Ας θυμόμαστε τούτο: Ο Όλυμπος αποφασίζει αν και πότε θα μας δεχτεί στην αγκαλιά του και όχι εμείς, οι επισκέπτες του. Αυτός είναι ο οικοδεσπότης.

Τα περισσότερα ατυχήματα συμβαίνουν σε εκείνους που υπερεκτιμούν τις δυνατότητές τους. Καταγράφονται ως επί το πλείστον την “υψηλή περίοδο επισκεψιμότητας” του βουνού, δηλαδή λίγο μετά το Πάσχα ως τα τέλη Οκτωβρίου, και θύματα πέφτουν συνήθως όσοι δεν ξέρουν καλά τον ορεινό όγκο. Επίσης τραυματίζονται άτομα που προτιμούν να μη χρησιμοποιούν τα μονοπάτια με τις κατάλληλες σημάνσεις αλλά επιλέγουν να κινηθούν από σημεία που δεν γνωρίζουν. Ακόμη έχουν ζητήσει τη συνδρομή μας και ορειβάτες ή πεζοπόροι που δεν χρησιμοποίησαν τον σωστό εξοπλισμό για την εξόρμησή τους.

Όνειρο κάθε ορειβάτη είναι να πατήσει στον Μύτικα. Θεωρείται “πρόσκληση” αλλά και “πρόκληση”. Ωστόσο για να φθάσει κάποιος στην κορυφή, όπως λένε έμπειροι ορειβάτες, πρέπει να ακολουθήσει τους όρους και τις προϋποθέσεις που θέτει το ίδιο το… βουνό. Όποιος θέλει να κατακτήσει τον Μύτικα πρέπει να έχει στοιχειώδη τεχνική κατάρτιση, πολύ καλές γνώσεις του βουνού και τα κατάλληλα εργαλεία (σχοινιά, κράνη, ασφάλειες κτλ.). Επίσης, πολύ καλή φυσική κατάσταση. Όσοι έχουν “περπατήσει” τις πλαγιές του λένε ότι το βουνό κάνει “ζαβολιές” και γι΄αυτό θα πρέπει όποιος το ανέβει να είναι κατάλληλα προετοιμασμένος και προσεκτικός. Η αναρρίχηση είναι μια συμβολική και μια ισχυρότατη πράξη “επικοινωνίας” με το βουνό.  Για τους ερασιτέχνες ορειβάτες και όσους τώρα ξεκινούν, η γνωριμία με τις υψηλές κορυφές του είναι σχεδόν ακατόρθωτη. Καλύτερα για όλους είναι να πηγαίνουν με έμπειρους πεζοπόρους ή ορειβάτες, κυρίως με άτομα που ξέρουν πολύ καλά το βουνό, για να μπορεί σε περίπτωση ανάγκης να προσφερθεί άμεσα βοήθεια. Είναι χαρακτηριστικό ότι στην πλευρά του Ολύμπου που “κοιτάζει” το Λιτόχωρο, που αποτελεί την “κεντρική είσοδο” για το βουνό, υπάρχουν πολλά μονοπάτια με κατάλληλες σημάνσεις και έτσι ο επισκέπτης μπορεί εύκολα να περιηγηθεί στους πρόποδες. Ωστόσο από την “πίσω” πλευρά η εικόνα είναι εντελώς διαφορετική και ακόμη και οι πιο έμπειροι ορειβάτες χρειάζονται χάρτες για να μη χαθούν…”

Διαβάστε ολόκληρο το άρθρο εδω: http://7lt-laris.lar.sch.gr/OLYMPOS/OLYMPOS%20CD/files/ol_atyximata.htm

Πληροφορίες για τον Όλυμπο: http://7lt-laris.lar.sch.gr/OLYMPOS/OLYMPOS%20CD/files/index2%20olympos.htm

Πηγή: Διαδικτυακός τόπος 7ου Γυμνασίου Λάρισας, http://7lt-laris.lar.sch.gr/